Status Quo

- 1962 -

Tον Μάρτιο του 1962 ο Francis Rossi, o Alan Lancaster και o Alan Key, αποφασίζουν να δημιουργήσουν μια σχολική μπάντα με το όνομα Scorpions. Τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς ο Key εγκαταλείπει και οι υπόλοιποι με την προσθήκη ενός οργανίστα που έφερε το όνομα Jess Jaworski και ενός περκασιονίστα με το όνομα Barry Smith, αποφασίζουν να συνεχίσουν με το όνομα Spectres.Τον Σεπτέμβρη όμως το σχήμα και πάλι αλλάζει και την θέση του Smith παίρνει ο John Coghlan. Στο διάστημα αυτό πέρασε και ένας ακόμη κιθαρίστας με το όνομα John Rushden ο οποίος όμως χάθηκε απο το πρoσκήνιο σύντομα.

- 1965 -

 Τον Απρίλιο του 1965 τα πλήκτρα αναλαμβάνει ο Roy Lynes. Το μεγάλο γεγονός της χρονιάς όμως ήταν η γνωριμία του Francis Rossi με τον Rick Parfitt σε ένα φεστιβάλ που γινόταν σε ένα camp, στο Butlin's Minehead. O Parfitt εκείνη την εποχή έπαιζε κιθάρα σε ένα τραγουδιστικό τρίο που ονομάζοταν Highlights.

- 1966 -

 Οι Spectres υπογράφουν τον Ιούλιο το πρώτο τους συμβόλαιο στην Picadilly Records (θυγατρική της Pye) με την βοήθεια ενός manager, του Pat Barlow (R.I.P.). τον Σεπτέμβρη κυκλοφορούν και το πρώτο τους single  με τίτλο I (Who Have Nothing) μία διασκευή του γνωστου τραγουδιου της Shirley Bassey, χωρίς όμως επιτυχία.

- 1967 -

 Άλλα δύο singles ακολούθησαν χωρίς όμως επιτυχία. Τον Ιούνιο του 1967 κυκλοφορούν ακόμη ένα single, αυτή τη φορά με το όνομα Traffic Jam ελπίζοντας σε μία καλύτερη τύχη. Αργότερα θα εγκαταλείψουν και αυτή την προσπάθεια και τελικά με την προσθήκη του Rick Parfitt το γκρουπ μετονομάζεται σε Status Quo... εδώ είναι η αρχή...Τον Νοέμβριο του 1967 οι Quo κυκλοφορούν το πρώτο τους single, αυτή την φορά με την Pye και έχει τίτλο  "Pictures of Matchstick Men". Το κομμάτι γίνεται αμέσως επιτυχία και σκαρφαλώνει στο #7 στα βετανικά charts και στο #12 στα αμερικάνικα (είναι το μοναδικό κομμάτι τους που μπόρεσε να κάνει επιτυχία στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού).

- 1968 -

 Τον Απρίλιο του 1968 κυκλοφορούν το δεύτερο single με τίτλο "Black veils of Melancholy" που δεν σημείωσε επιτυχία. Τον Ιούλιο όμως το "Ice In The Sun" φτάνει στο #8 και το συγκρότημα εδραιώνεται σαν μία απο τις καλύτερες νέες μπάντες στην ψυχεδελική ποπ που μεσουρανούσε εκείνα τα χρόνια στη Βρετανία. Αποτέλεσμα αυτού, τον Αύγουστο ο πρώτος μεγάλος δίσκος τους με τίτλο "Picturesque Matchstickable Messages From the Status Quo". Την εποχή εκείνη το γκρουπ εργάζοταν ως η backing μπάντα της Madeleine Bell. Τον Οκτώβριο κυκλοφορεί ένα ακόμη single το "Technicolour Dreams" και αυτό χωρίς επιτυχία.

- 1969 -

 Τον Μάρτιο ξεκινά η πρώτη αμερικάνικη περιοδεία. Ένα μήνα αργότερα κυκλοφορεί ένα ακόμη single το "Are You Growing Tired Of My Love" από τον επόμενο δίσκο τους που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά και έφτασε έως το #46. Ο δίσκος δεν ανέβηκε στα charts, όπως και το επόμενο single με τίτλο "The Price of Love" που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο. Από την αρχή όμως της δισκογραφικής τους πορείας το γκρουπ δεν αισθάνοταν καλά με τα πολύχρωμα πουκάμισα και τα παντελόνια καμπάνες και αποφάσισε να αλλάξει και να υιοθετήσει το στυλ "No Image" όπως το αποκαλούσαν και οι ίδιοι. Πλέον τα ρούχα δεν ήταν επιλεγμένα από καλλιτεχνικά βεστιάρια όπως συνήθιζαν όλα τα συγκροτήματα, αλλά ρούχα καθημερινά, αυτά που κυκλοφορούσαν κάθε μέρα στο δρόμο όπως T-shirts και τζην. Έτσι άλλαξε και η μουσική, παίζοντας και στους δίσκους αυτό που τους εξέφραζε: αληθινό rock 'n' roll. Έτσι κι αλλιώς αυτή την μουσική έπαιζαν και στις ζωντανές τους εμφανίσεις από την αρχή...

- 1970 -

  Η αλλαγή πλέον είχε ολοκληρωθεί. Η σφραγίδα είχε τίτλο "Down The Dustpipe" και πήρε την απρόσμενη θέση του #12 στους βρετανικούς καταλόγους επιτυχιών. O Roy Lynes αποχωρεί από το συγκρότημα και οι υπόλοιποι συνεχίζουν τέσσερις. Boogie, Blues και Hard Rock είχε ο δίσκος που βγήκε τον Αύγουστο με τίτλο "Ma Kelly's Greasy Spoon". To επόμενο single το "In My Chair", βγήκε τον Οκτώβριο και έφτασε ως το #21.

- 1971 -

 Κυκλοφορεί τον Μάρτιο το νέο single "Tune To The Music". Το περίεργο με ιρλανδέζικο folk ήχο "Gerdundula" γίνεται single τον Ιούλιο ένα κομμάτι που παίζεται ακόμη στις συναυλίες τους με τέσσερις κιθάρες και ένα απίστευτο σόλο στα ντραμς από τον τωρινό ντράμμερ του συγκροτήματος Matt Letley. Αμέσως έρχεται το θαυμάσιο "Dog Of Two Head". Για τις ανάγκες του δίσκου στο πιάνο επιστρατεύτηκε ο Rick Parfitt. Η Pye πλέον δεν δείχνει την σημασία που πρέπει και το διαζύγιο δεν θα αργήσει να έρθει.

- 1972 -

 Τον Μάιο το γκρουπ παίζει στο Great Western Festival στο Lincolnshire και θα αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα. Η συμφωνία με την Vertigo είναι πλέον γεγονός. To πρώτο single  με το νέο label τιτλοφορείται "Paper Plane", κυκλοφορεί τον Νοέμβριο και φτάνει στο #8. Ένα μήνα μετά το νέο άλμπουμ "Piledriver" έρχεται, φτάνει ως το #5 και "κάθεται" στα charts για 37 εβδομάδες. Επίσης λέγεται ότι το εξώφυλλο του "Piledriver" είναι το πρώτο στην ιστορία του ροκ που παρουσιάζει ένα πρώιμο headbanging.

- 1973 -

 Τον Φλεβάρη έρχεται και η πρώτη τουρνέ σε Αυστραλία. Η Pye θέλοντας να επωφεληθεί από την μεγάλη επιτυχία των Quo κυκλοφορεί τον Απρίλη σε single το "Mean Girl", τραγούδι από τα χρόνια του "Dog". Κάτι έβγαλε αφού το κομμάτι έφτασε ως το #20.Τον Ιούλιο ανακοινώνεται ότι οι Status Quo θα παίξουν στο Reading Festival. Ανάμεσα τους οι Rory Gallagher, Faces, Sensational Alex Harvey Band, ο Andy Bown(!!) και πολλοί άλλοι. Εκεί θα παιχτεί για πρώτη φορά το "Caroline", σήμα κατατεθέν των Quo που θα βγει τον Αύγουστο σε single και θα καρφωθεί στο #5. To "Hello!" κυκλοφορεί τον Οκτώβριο και βρίσκεται αμέσως στο #1. Ο Andy Bown μετέπειτα πληκτράς του γκρουπ εμφανίζεται πρώτη φορά ως session.

- 1974 -

 Τον Απρίλιο κυκλοφορεί το single "Break The Rules" (#8) για να ακολουθήσει έναν μήνα αργότερα το άλμπουμ με γενικό τίτλο "Quo". Ο δίσκος έφτασε μέχρι το #2 και είναι κατά γενική ομολογία το πιο σκληρο άλμπουμ των Quo. Τον Μάιο επίσης οι συναυλίες στο Wembley Empire Pool βιντεοσκοπούνται και θα κυκλοφορούσαν το φθινόπωρο μαζί με το "Irish Tour '74" του Rory Gallagher κάτι το οποίο όμως δεν συνέβη ποτέ. Το single "Down Down" κυκλοφορεί τον Νοέμβριο, φτάνει έως το #1, είναι ο πρόδρομος του επόμενου δίσκου τους και είναι το μοναδικό κομμάτι τους που έχει φτάσει σε αυτή τη θέση στους βρετανικούς καταλόγους.

- 1975 -

 Τον Φεβρουάριο ο νέος δίσκος με τίτλο "On The Level" κυκλοφορεί και φτάνει και αυτός στο #1. Τον Μάιο κάνουν το τόλμημα, για τα δεδομένα της εποχής εκείνης, να κυκλοφορήσουν ένα live EP, για να γιορτάσουν τα 13 χρόνια του συγκροτήματος. Η κυκλοφορία ενός live EP εμπεριείχε μεγάλο ρίσκο για την δισκογραφική τους εταιρεία, μιας και αυτό ήταν έξω από τη "μόδα" και όλες οι προσπάθειες των καλλιτεχνών για κάτι τέτοιο έπεφταν στο κενό. Οι τελευταίοι που το κατάφεραν ήταν οι Beatles το 1967. Παρόλα αυτά το EP έφτασε ως το #9. Τον ίδιο μήνα οι Francis Rossi, Rick Parfitt και Alan Lancaster συλλαμβάνονται στο αεροδρόμιο της Βιέννης έπειτα από παρεξήγηση με τις τοπικές αρχές και αναγκάζονται να περάσουν μία νύχτα σε κελί στις τοπικές φυλακές. Τον Δεκέμβριο μετά από μία πολύ δημιουργική χρονιά το συγκρότημα παίζει την παραμονή Πρωτοχρονιάς στο Great British Music Festival, που γίνεται στο Olympia του Λονδίνου.

- 1976 -

Τον Μάρτιο γίνεται μία τεράστια διαφημιστική καμπάνια σε συνεργασία με την Levi's για το επόμενο άλμπουμ, που ονομάζεται "Blue For You" και κυκλοφόρησε ένα μήνα πριν. Ο δίσκος έφτασε και αυτός στο #1. Τον Φεβρουάριο επίσης κυκλοφόρησε το single "Rain", που έφτασε ως το #7 και 20 χρόνια αργότερα διασκευάστηκε και από τους Helloween.Τον Ιούλιο οι Status Quo παίζουν στο μεγάλο φεστιβάλ του Cardiff Castle ως headliners μαζί με τους Hawkwind, Curved Air, Strawbs και Budgie. Αμέσως μετά κυκλοφόρησε το "Mystery Song", που έφτασε έως το #11. Στις ηχογραφήσεις του τραγουδιού αυτού, όταν αργά τη νύχτα το συγκρότημα αποφάσισε να πάει να ξεκουραστεί, ο Rick Parfitt έμεινε εκεί με σκοπό να μελετήσει την εισαγωγή του τραγουδιού. Την άλλη μέρα το πρωί, όταν οι υπόλοιποι τρεις επανήλθαν για να συνεχίσουν, ο Parfitt ήταν ακόμα εκεί μελετώντας την εισαγωγή! Στα τέλη Οκτωβρίου οι Status Quo παίζουν για 3 μέρες στο Apollo της Γλασκώβης και τον Νοέμβριο οι φίλοι του συγκροτήματος ενημερώνονται ότι η συγκεκριμένη συναυλία θα αποτελέσει τον πρώτο ζωντανό δίσκο του συγκροτήματος. Δυστυχώς μετά από αυτή τη συναυλία το Apollo  καταστράφηκε... Τον Δεκέμβριο ένα νέο single κάνει την εμφάνισή του. Ονομάζεται "Wild Side Of Life" και την παραγωγή έκανε ο Roger Glover.

- 1977 -

       Τον Μάρτη κυκλοφορεί το live άλμπουμ, το οποίο είναι διπλό και βρίσκεται απευθείας στο #3. Τον Σεπτέμβριο κυκλοφορεί το single "Rockin All Over The World", το οποίο είναι μία διασκευή από τον John Fogerty, αλλά οι Quo θα το καταστήσουν τόσο γνωστό σε όλο τον κόσμο, που από πολλούς έχει χαρακτηριστεί ως ο ύμνος τους. Τον Οκτώβριο κυκλοφορεί και ο ομότιτλος δίσκος που φτάνει έως το #5.

       Τον Νοέμβριο στην παρουσίαση του τραγουδιού στο Top Of The Pops το συγκρότημα αναγκάζεται να εμφανιστεί ως τρίο, γιατί ο μπασίστας Alan Lancaster από τότε μένει μόνιμα στην Αυστραλία. Αντικαταστάτης του ήταν μία κούκλα, της οποίας τα σκοινάκια κράταγε από την οροφή του στούντιο ο μάνατζέρ τους Colin Johnson. Τα πρώτα σύννεφα στις σχέσεις του συγκροτήματος έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους...

- 1978 -

       Η μόνη ζωντανή εμφάνιση του συγκροτήματος στην Αγγλία ήταν στο Reading Festival. Τα υπόλοιπα συγκροτήματα ήταν οι Motors, Spirit, Gruppo Sportivo, Lindisfarne και Nutz.

       Τον Αύγουστο κυκλοφορεί το επόμενο single "Again And Again" και φτάνει έως το #13. Ο δίσκος έρχεται τον Οκτώβριο και εκτοξεύεται στο #3, ενώ ένα μήνα αργότερα το επόμενο single "Accident Prone" κάνει την εμφάνισή του και φτάνει έως το #36.

- 1979 -

       Τον Φεβρουάριο σε μία συναυλία στη Στουτγκάρδη ο Francis Rossi πέφτει πάνω στα ντραμς με αποτέλεσμα να χάσει την ισορροπία του και να βρεθεί κάτω.

       Τον Μάιο το συγκρότημα ξεκινάει την 33 ημερών βρετανική τουρνέ του μετά από 18 μήνες. Τον Ιούλιο εμφανίζονται σε ένα ανοιχτό φεστιβάλ στο Δουβλίνο μαζί με τους Judas Priest.

       Τον Σεπτέμβριο κυκλοφορεί το πρώτο single από τον επόμενο δίσκο τους με τίτλο "Whatever You Want", που φτάνει ως το #4. Ένα μήνα αργότερα κυκλοφορεί και ο ομότιτλος δίσκος και σκαρφαλώνει στο #3. Η έκπληξη όμως έρχεται τον Νοέμβριο, όπου για πρώτη φορά οι Quo κυκλοφορούν σε single μία μπαλάντα. Λέγεται "Living On An Island" και έτυχε θερμής υποδοχής μιας και έφτασε έως το #16. Το τραγούδι είναι η προσωπική ιστορία του Parfitt, όταν την προηγούμενη χρονιά για λόγους εφορίας βρισκόταν στο νησάκι Jersey εξόριστος και υπό την επίρρεια ναρκωτικών.

- 1980 -

       Η πρώτη επίσημη συλλογή έχει τίτλο "12 Gold Bars" και φτάνει ως το #3. Το συγκότημα όμως αναγκάζεται να ακυρώσει τη βρετανική τουρνέ λόγω προβλήματος υγείας του Parfitt.

       Τον Ιούνιο οι Status Quo επιλέγονται για να βραβευτούν με το Silver Clef Award στο Nordoff Robbins Music Therapy Center Lunch στο Λονδίνο για την πολυετή προσφορά τους στην βρετανική μουσική σκηνή.

       Τον Οκτώβριο το νέο single "What You're Proposing" φτάνει έως το #2. Τον ίδιο μήνα το νέο άλμπουμ "Just Supposin'" φτάνει έως το #4 και τον Νοέμβριο ένα ακόμη single, το "Lies", φτάνει έως το #11.

- 1981 -

       Τον Φεβρουάριο ο πρόδρομος του επόμενου δίσκου έχει τίτλο "Something 'Bout You Baby I Like" και φτάνει έως το #9. Τον Μάρτιο το συγκρότημα κάνει 14 συναυλίες στην Βρετανία, εκ των οποίων 4 από αυτές στο Hammersmith. Αμέσως μετά ξεκίνησε η τεράστια ευρωπαϊκή τουρνέ τους. Ωστόσο το νέο άλμπουμ "Never Too Late", που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο, είχε φτάσει στο #2. Το άλμπουμ αυτό είχε ηχογραφηθεί την ίδια περίοδο με το Just Supposin' και είναι το τελευτάιο που συμμετέχει ο John Coghlan.

       Η Pye τον Οκτώβριο αποφάσισε να κυκλοφορήσει ένα 10ιντσο EP, που περιείχε 6 τραγούδια. Τρια από αυτά είχαν ήδη κυκλοφορήσει σε παλιότερες δουλειές (τα 2 ως Spectres και το άλλο 1 στο άλμπουμ "Spare Parts"), ενώ τα άλλα 3 ήταν τραγούδια τα οποία η εταιρεία βρήκε στο συρτάρι της και ήταν ηχογραφημένα από το συγκρότημα την περίοδο 1969-1970. Το ΕΡ μόλις και μετά βίας βρέθηκε στην 74η θέση.

       Τον Νοέμβριο κυκλοφορεί το single "Rock 'N Roll", τραγούδι από τον δίσκο του 1980. Έφτασε ως το #8.

       Επίσης την ίδια χρονιά το συγκρότημα θα κερδίσει και το Music Therapy Silver Clef για το έτος 1981.

- 1982 -

       Τον Φεβρουάριο κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του νέου δίσκου, ο John Coghlan εγκαταλείπει το συγκρότημα. Αντικαταστάτης του ήταν ο Pete Kircher. Τον Μάρτιο το single "Dear John" κυκλοφορεί και φτάνει ως το #10.

       Στην βρετανική τουρνέ τον Απρίλιο ο νέος δίσκος 1+9+8+2 (που στο άθροισμά του βγάζει 20, όσα και τα χρόνια και του συγκροτήματος) βρίσκεται στο #1.

       Τον Μάιο οι Quo παίζουν στο NEC στο Birmingham παρουσία του πρίγκηπα Κάρολου. Η συναυλία αυτή ηχογραφείται με σκοπό αργότερα να κυκλοφορήσει.

       Τον Ιούνιο το νέο single "She Don't Fool Me" φτάνει στο #36.

       Όλο το καλοκαίρι το συγκρότημα συμμετείχε σε μεγάλα ευρωπαϊκά φεστιβάλ. Το πιο σημαντικό όμως ήταν η συμμετοχή τους σαν headliners στο Monsters Of Rock στο Donington. Τα υπόλοιπα συγκροτήματα ήταν οι Saxon, Hawkwind, Uriah Heep, Gillan και Anvil.

       Τον Νοέμβριο κυκλοφόρησε η συναυλία που είχαν ηχογραφήσει στο NEC λίγους μήνες νωρίτερα. Ήταν ένα μέρος του τριπλού άλμπουμ "From The Makers Of...", το οποίο είχε κυκλοφορήσει σε μεταλλική στρογγυλή θήκη σαν αυτή της πομπίνας. Οι δύο δίσκοι ήταν ένα Greatest Hits και ο τρίτος ήταν η ηχογραφημένη συναυλία. Στη Γερμανία ο τρίτος δίσκος κυκλοφόρησε ανεξάρτητος από την Vertigo σαν "Live At The NEC". Το τριπλό άλμπουμ έφτασε έως το #4. Επίσης έναν μήνα νωρίτερα κυκλοφόρησε σε single το "Caroline" από την ίδια συναυλία με B-Side το "Dirty Water" από την ίδια συναυλία, κομμάτι που όμως δεν συμπεριλήφθηκε στον δίσκο. Στην Ελλάδα το δισκάκι αυτό κυκλοφόρησε σε μόλις 500 αντίτυπα.

- 1983 -

       Το 1983 ήταν γενικότερα μία ήσυχη χρονιά. Τον Σεπτέμβριο κυκλοφόρησε το πρώτο single του δίσκου και είχε τίτλο "Ol' Rag Blues". Το κομμάτι έφτασε μέχρι το #9 και υπάρχει και άλλη ηχογραφημένη εκδοχή με τον Alan Lancaster στα φωνητικά.

       Τον Νοέμβριο κυκλοφορεί ένα ακόμη single, το "A Mess Of Blues", που έφτασε μέχρι το #15. Ο δίσκος είχε τίτλο "Back To Back", έφτασε ως το #9, κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο ταυτόχρονα με το νέο single "Marguerita Time", τραγούδι που ο Lancaster μισούσε. Παρόλα αυτά το κομμάτι έφτασε ως το #3.

- 1984 -

       Μετά από 22 χρόνια ασταμάτητης περιοδείας, τον Φεβρουάριο το συγκρότημα ανακοινώνει την τελευταία του περιοδεία με τίτλο "End Of The Road". Ήταν μία τουρνέ τριών μηνών σε όλη την Ευρώπη συμπεριλαμβάνοντας 35 βραδιές στη Μεγάλη Βρετανία. Κάπου εκεί αρχίζουν να τελειώνουν όλα.

       Τον Μάιο κυκλοφορεί ένα ακόμη single από το "Back To Back" με τίτλο "Going Down Town Tonight". Φτάνει ως το #20.

       Τον Ιούλιο στην τελευταία συναυλία της περιοδείας μπροστά σε 60.000 κόσμο ο Francis Rossi ανακοινώνει ότι το συγκρότημα δεν διαλύεται και θα συνεχίσει να βγάζει δίσκους, κάτι το οποίο τελικά δεν συνέβη και το συγκρότημα αργότερα διαλύθηκε προσωρινά.

       Τα βίντεο "End Of The Road" και "More From The Road" που κυκλοφόρησαν από αυτή την συναυλία ήταν τα πιο γρήγορα πουλημένα βίντεο ως τότε στην Βρετανία.

       Τον Οκτώβριο ένα ακόμη single κυκλοφορεί με τίτλο "The Wanderer" και φτάνει ως το #7.

       Ωστόσο ο Bob Geldof είχε ξεκινήσει το Band Aid Project. Ο Rossi και ο Parfitt συμμετέχουν σε αυτό και τον Δεκέμβριο παίρνουν μέρος στις ηχογραφήσεις του single "Do They Know It's Christmas", όπου τα κέρδη από τις πωλήσεις διατέθηκαν σε φιλανθρωπίες στην Αφρική.

- 1985 -

       Η Vertigo φρόντισε να καλύψει το κενό που άφησαν οι Status Quo, επειδή δεν είχαν ηχογραφημένο υλικό και κυκλοφορεί την δεύτερη επίσημη συλλογή με τίτλο "12 Gold Bars Vol. 2".

       Ο Bob Geldof θέλει οπωσδήποτε τους Status Quo να ανοίξουν το Live Aid. Το συγκρότημα όμως εκείνη την περίοδο είναι εντελώς ανενεργό αλλά με τις επίμονες προτροπές του Geldof τελικά οι Status Quo ανοίγουν το φεστιβάλ με το "Rockin' All Over The World". Τα μέλη του συγκροτήματος εκείνη την περίοδο δεν είχαν σχεδόν καθόλου σχέσεις και μαζεύτηκαν απροβάριστοι μόνο για εκείνη την ημέρα. Αυτή η εμφάνιση ήταν και η τελευταία του Alan Lancaster με το συγκρότημα.

       Την ίδια χρονιά ο Francis Rossi επιχειρεί να κυκλοφορήσει έναν solo δίσκο με τον συνεργάτη του εκείνη την εποχή Bernie Frost αλλά το μόνο που θα βγει από αυτή την προσπάθεια είναι ένα single.

       Ο Rick Parfitt τελείωσε τις ηχογραφήσεις για το δικό του προσωπικό δίσκο αλλά και αυτός έμεινε στα ράφια της Phonogram.

- 1986 -

       Τον Απρίλιο οι Francis Rossi, Rick Parfitt και Alan Lancaster φτάνουν στα δικαστήρια με σκοπό οι δύο πρώτοι να μην συνεχίσουν το συγκρότημα με το ίδιο όνομα. Τελικά ο τελευταίος χάνει τη δίκη και τον Αύγουστο το συγκρότημα θα κυκλοφορήσει τον νέο του δίσκο με τίτλο "In The Army Now" (#7). Τα νέα μέλη στο συγκρότημα ήταν εκτός του Andy Bown (που είχε γίνει full μέλος απ' το 1982), ο John "Rhino" Edwards και ο Jeff Rich. Ο πρώτος ανέλαβε το μπάσο και είχε προϋπηρεσία σε συγκροτήματα όπως οι Dexys Midnight Runners, ενώ ο δεύτερος τα τύμπανα και είχε παίξει και στους Stretch. Και οι δυο τους ήταν μέλη στους Climax Blues Band και ήρθαν στο συγκρότημα μετά από προτροπή του Parfitt, αφού συμμετείχαν στις ηχογραφήσεις του προσωπικού του δίσκου.

       Με τη νέα σύνθεση κυκλοφορούν 3 single. Τον Μάιο το "Rollin' Home" (#9), τον Ιούλιο το "Red Sky" (#19) και τον Σεπτέμβριο το ομότιτλο "In The Army Now", που ήταν εντελώς άγνωστο στην Ευρώπη (είχε γίνει επιτυχία από το ποπ συγκρότημα Bolland μόνο στην Ολλανδία και στην Ελλάδα) και έφτασε ως το #2.

       Για να γιορτάσουν το comeback, οι Quo πραγματοποίησαν 3 εμφανίσεις σε τρία ευρωπαϊκά φεστιβάλ σε μία μέρα. Η αρχή έγινε στο Kind Of Magic Festival των Queen στο Wembley και συνεχίστηκε στο Skanderborg στη Δανία και στο Arbon της Ελβετίας.

       Επίσης τον Απρίλιο οι Status Quo εμφανίζονται για πρώτη και τελευταία φορά (ως τώρα) στη χώρα μας, στο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, σε μία μαγευτική συναυλία που συγκέντρωσε 12.000 κόσμο.

       Ένα ακόμη single έκανε την εμφάνισή του τον Νοέμβριο. Είχε τίτλο "Dreamin'" και έφτασε στο #15.

       Η χρονιά έκλεισε με την καθιερωμένη πλέον βρετανική τουρνέ, που τότε ήταν 22 μέρες.

- 1987 -

       Το συγκρότημα εμφανίζεται το Μάρτιο σε χώρες της Μέσης Ανατολής, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Ομάν και το Μπαχρέιν.

       Τον Αύγουστο είναι headliners στη δεύτερη ημέρα του Reading Festival. Τα υπόλοιπα συγκροτήματα ήταν ονόματα όπως οι Georgia Satellites, Magnum, Lee Aaron και Bad News.

- 1988 -

       Τον Μάρτιο κυκλοφορεί το πρώτο single από τον νέο δίσκο "Aint Complaining", που φέρει τον ίδιο τίτλο και έφτασε ως το #19. Δύο μήνες αργότερα, το δεύτερο "Who Gets The Love" (#34) και τον Αύγουστο μία επανεκτέλεση του "Rockin' All Over The World" ως "Runnin' All Over The World", που είχε σαν στόχο τα έσοδα από τις πωλήσεις του να διατεθούν σε φιλανθρωπίες. Έφτασε ως το #17.

       Ο δίσκος "Aint Complaining" είχε κυκλοφορήσει από τον Ιούνιο και έφτασε έως το #12.

       Μετά από πολλές συναυλίες σε όλη την Ευρώπη το συγκρότημα παίζει επί 14 ημέρες στο Ολυμπιακό Στάδιο της Μόσχας. Ήταν το πρώτο δυτικό συγκρότημα που έπαιξε εκεί και το σύνολο των ρώσων που βρέθηκαν εκεί όλες τις βραδιές ξεπέρασε τις 300.000.

       Τον Νοέμβριο θα κυκλοφορήσει το επόμενο single που ονομάζεται "Burning Bridges" και θα φτάσει μέχρι το #5.

- 1989 -

       Τον Οκτώβριο κυκλοφορεί το "Not At All" από τον επόμενό τους δίσκο και έφτασε ως το #50. Το "Little Dreamer" ήταν το επόμενο, κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο και μόλις που άγγιξε την 76η θέση. Τον ίδιο μήνα κυκλοφόρησε και το άλμπουμ "Perfect Remedy" που έφτασε ως το #49.

       Από τη βρετανική τουρνέ που έκλεισε τη χρονιά βιντεοσκοπήθηκε η συναυλία στο NEC.

- 1990 -

       Όλοι οι νικητές του Silver Clef Award (οι Status Quo είχαν βραβευτεί το 1981) έπαιξαν στη φιλανθρωπική συναυλία στο Knebworth. Ανάμεσά τους οι Pink Floyd, Paul McCartney, Genesis, Elton John, Eric Clapton και άλλοι πολλοί. Η συναυλία βιντεοσκοπήθηκε και κυκλοφόρησε σε δίσκο και βίντεο.

       Τον Σεπτέμβριο κυκλοφορούν σε single ένα ποτ πουρί από παλιά rock 'n roll κομμάτια, το "Anniversary Waltz (Part 1)", που έφτασε έως το #2. Τον Οκτώβριο διοργανώνουν ένα μεγάλο happening και παίζουν στο Butlin's Minehead, το μέρος όπου είχαν γνωριστεί ο Rossi και ο Parfitt 25 χρόνια νωρίτερα.

       Κυκλοφορεί επίσης και η συλλογή "Rockin' All Over The Years", που περιέχει όλες τις επιτυχίες του συγκροτήματος και έφτασε ως το #2. Έμεινε στους καταλόγους για περισσότερο από 6 μήνες.

       Τον Δεκέμβριο κυκλοφορούν το "Anniversary Waltz (Part 2)", το "υπόλοιπο" από το γνωστό ποτ πουρί και έφτασε ως το #16.

- 1991 -

       Το 1991 ήταν μία χρονιά όλο διακρίσεις. Τον Φεβρουάριο το συγκρότημα βραβεύτηκε και πάλι για την προσφορά του στη βρετανική μουσική βιομηχανία στα ετήσια Brit Awards. Το συγκρότημα για πρώτη φορά εμφανίστηκε με κουστούμια και παπιγιόν για να παραλάβει το βραβείο του. Οι προσκεκλημένοι της βραδιάς εξεπλάγησαν με το look και οι περισσότεροι "κυριλέ" στην αίθουσα μουρμούρησαν ότι στη μοναδική φορά που τους δόθηκε η ευκαιρία να φορέσουν ένα "αξιοπρεπές" ρούχο αυτοί πάλι φορούσαν μαζί με τα κουστούμια και λευκά αθλητικά παπούτσια! Η έκπληξή τους συνεχίστηκε όταν οι Quo την ώρα που παραλάμβαναν τα βραβεία τους έσκισαν τα κουστούμια και βγήκαν από κάτω τα κλασικά τζην. Μετά το βραβείο το συγκρότημα έπαιξε σε play back ένα ποτ πουρί από γνωστές τους επιτυχίες, το οποίο ήταν ηχογραφημένο στο στούντιο ειδικά γι' αυτή την περίπτωση.

       Τον Μάιο ο Rossi και ο Parfitt ήρθαν face to face με τους εαυτούς τους, αφού πόζαραν για να φτιαχτούν τα κέρινα ομοιώματά τους, τα οποία από τότε εκτίθονται στο μουσείο της Madame Tusseud.

       Τον Αύγουστο κυκλοφορεί το νέο single από τον νέο τους δίσκο με τίτλο "Can't Give You More" και έφτασε έως το #37.

       Παράλληλα με την κυκλοφορία του νέου τους δίσκου "Rock Til' You Drop" (#10), οι Status Quo ανακοινώνουν την προσπάθειά τους να κάνουν 4 συναυλίες σε ολόκληρο το μήκος και το πλάτος της Μεγάλης Βρετανίας σε λιγότερο από 12 ώρες. Για την προσπάθεια αυτή  χρειάστηκαν 8 ελικόπτερα, 5 τζετ, 20 λιμουζίνες και 16 συνοδείες αστυνομικών. Τελικά το συγκρότημα κατάφερε να ξεκινήσει από το Λονδίνο και να κάνει την πρώτη συναυλία στο Sheffield, τη δεύτερη στη Γλασκώβη, την τρίτη στο NEC του Birmingham και την τέταρτη στο Wembley Arena σε σύνολο 11 ωρών και 11 λεπτά. Στο βιβλίο Γκίνες μπήκαν για ανθεκτικότητα και για ντεσιμπέλ. Όλο το event μαγνητοσκοπήθηκε βήμα βήμα και κυκλοφόρησε σε βίντεο την ίδια χρονιά.

- 1992 -

       Τον Ιανουάριο θα κυκλοφορήσει ακόμα ένα single, το ομότιτλο "Rock Til' You Drop", το οποίο στην δεύτερη πλευρά περιείχε το medley των Brit Awards. Το single έφτασε μέχρι το #38.

       Οι συναυλίες συνεχίζονται ακάθεκτα και τον Αύγουστο το Radio 1 καλεί τους Status Quo να παίξουν για τα 25 χρόνια του ραδιοφώνου μπροστά σε 125.000 κόσμο. Η συναυλία αυτή κυκλοφόρησε αμέσως μετά και είχε τίτλο "Live Alive Quo". Τον Σεπτέμβριο κυκλοφόρησε το "Anniversary Waltz Part 25", ένα single που περιείχε ένα medley από τη συναυλία και έφτασε έως το #21.

- 1993 -

       Μετά από 20 ολόκληρα χρόνια και συγκεκριμένα τον Ιούνιο η εταιρεία Royal Dalton κυκλοφορεί σε κούπες τις φιγούρες των Rossi και Parfitt. Η προηγούμενη έκδοση αφορούσε τους Beatles.

       Από το Σεπτέμβριο συνεχίζονται οι συναυλίες σε όλη την Ευρώπη και κλείνουν από τον Νοέμβριο σε όλη τη Βρετανία προωθώντας την αυτοβιογραφία τους "Just For The Record".

- 1994 -

       Λίγο πριν η Manchester United κερδίσει το treble με τη βοήθεια των Status Quo κυκλοφόρησε τον νέο της ύμνο. Είχε τίτλο "Come On You Reds" και ήταν ένα remake του "Burning Bridges" με νέους στίχους και με τους παίχτες της ομάδας να τραγουδούν. Την παραγωγή είχαν κάνει οι Rossi και Parfitt και το single έφτασε έως το #1.

       Τον Ιούλιο κάνει την εμφάνισή του το πρώτο single από τον νέο δίσκο. Ήταν το "I didn't Mean It", που έφτασε έως το #21. Τον Αύγουστο κυκλοφορεί το άλμπουμ "Thirsty Work", που φτάνει έως το #13.

       Τον Σεπτέμβριο ξεκινάει ο δεύτερος κύκλος του Top Of The Pops και οι Status Quo είναι το πρώτο συγκρότημα που παρουσιάζεται. Άλλα δύο single έκαναν την εμφάνισή τους. Το πρώτο ήταν το "Sherri Don't Fail Me Now" (#38) και το δεύτερο το "Restless" (#39), που κυκλοφόρησαν αντίστοιχα Οκτώβριο και Νοέμβριο. 

- 1995 -

       Οι Quo παίζουν σε περισσότερους από 1,25 εκ. θεατές στο σύνολο σε μια σειρά Ευρωπαϊκών και Σκανδιναβικών εμφανίσεων σε διάφορα φεστιβάλ.

       Τον Οκτώβριο το συγκρότημα παίζει το "Rockin' All Over The World" στον τελικό ράγκμπι ανάμεσα στην Αγγλία και την Αυστραλία. Τον Νοέμβριο κυκλοφορεί επίσης το νέο single με τίτλο "When You Walk In The Room" (#34).

- 1996 -        

       Το συγκρότημα ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει το πρώτο του covers album, για να γιορτάσει τα 30 χρόνια από τη δημιουργία του. Στο άλμπουμ συμμετέχουν πολλοί προσκεκλημένοι μεταξύ των οποίων οι Beach Boys, o Brian May και η Maddy Prior. Τον Φεβρουάριο θα κυκλοφορήσει το πρώτο single, που θα είναι το "Fun Fun Fun" διασκευή του γνωστού κομματιού των Beach Boys και θα φτάσει έως το #24. Ένα μήνα αργότερα κυκλοφορεί το άλμπουμ "Don't Stop", που αγγίζει τις 500.000 πωλήσεις και φτάνει έως το #2. Τον Μάρτιο κυκλοφορεί το ομότιτλο single, που φτάνει έως το #35.

       Το συγκρότημα παρουσιάζει τον δίσκο αποκλειστικά στα μέλη του fun club και το κομμάτι της συναυλίας που αφορά το νέο δίσκο βιντεοσκοπείται και κυκλοφορεί σε βίντεο. Τον Οκτώβριο κυκλοφορεί και το τελευταίο single "All Around My Hat" (#47).

- 1997 -

       Μετά από 19 χρόνια απουσίας οι Quo επιστρέφουν στην Αυστραλία για συναυλίες. Η σειρά αυτή των συναυλιών είχε τεράστια επιτυχία μιας και οι Quo είναι πολύ δημοφιλείς εκεί. Η τουρνέ συνεχίστηκε με τρεις συναυλίες στην Ιαπωνία και ολοκληρώθηκε με εμφανίσεις σε χώρες τις οποίες οι Quo δεν είχαν ποτέ επιτυχία: ΗΠΑ (Λος Άντζελες και Νέα Υόρκη) και Καναδά (Τορόντο). Και εκεί οι συναυλίες ήταν sold out!.

       Τον Μάιο όμως το σερί των συναυλιών λαμβάνει τέλος, αφού ο Rick Parfitt εισάγεται ευσπεσμένα στο νοσοκομείο για να υποβληθεί σε επέμβαση τετραπλού by-pass. Τον Αύγουστο όμως, ο γέρο-Parfitt είναι και πάλι στην σκηνή του γηπέδου της Norwich σε μια συναυλία που τσακίζει κόκαλλα...

       Την ίδια χρονιά εκδίδεται και η συλλογή "Whatever You Want - The Very Best Of Status Quo" που φτάνει ως το #13.

- 1998 -        

       Μια χρονιά μόνο συναυλιών για το συγκρότημα. Τον Ιανουάριο εμφανίζονται στην βέλγικη τηλεόραση και η τηλεθέαση φτάνει το 75%. Μέχρι το τέλος του έτους και μετά το πέρας της καθιερωμένης βρετανικής τουρνέ, δύο εκατομμύρια άνθρωποι έχουν δει τους Status Quo ζωντανά μέσα στο 1998!

- 1999 -

       Οι Quo ξεκινούν μια μικρή τουρνέ σε pub της Αγγλίας με σκοπό να προωθήσουν το νέο τους άλμπουμ "Under The Influence". Μάλιστα στο περιοδικό του fan club υπάρχει διαγωνισμός όπου ο νικητής θα δει το συγκρότημα ζωντανά στην πλησιέστερη pub της γειτονιάς του.

       Τον Μάρτιο το πρώτο single με τίτλο "The Way It Goes" θα φτάσει μέχρι το #39, ενώ θα ακολουθήσουν άλλα δύο: τον Ιούνιο το "Little White Lies" (#47) και τον Σεπτέμβριο το "Twenty Wild Horses" (#53).

       Τον Ιούνιο οι Quo δίνουν δύο ανοιχτές συναυλίες με τον Michael Jackson (ασυνήθιστο αλλά για καλό σκοπό) τον οποίων τα έσοδα θα διατεθούν στις οικογένειες που επλήγησαν από τον εμφύλιο στο Κόσοβο.

       Κλείνοντας την χρονιά, οι Quo εμφανίζονται στο Night Of The Proms, ένα φεστιβάλ όπου συμμετέχουν γνωστοί καλλιτέχνες από όλη την Ευρώπη συνοδευόμενοι από ορχήστρα κλασσικής μουσικής. Τα Whatever You Want, In The Army Now και Rockin' All Over The World είναι διαθέσιμα στο DVD The Party Ain't Over Yet που εκδόθηκε το 2005.

- 2000 -

       Τον Μάρτιο ένα ακόμα covers album θα βγει με τίτλο "Famous In The Last Century" (#19). Η συλλογή αυτή έχει αγαπημένα κομμάτια του συγκροτήματος από τον 20ο αιώνα τα οποία είναι καλοπαιγμένα και πάνω στο γνωστο στυλ των Quo. Γεγονός είναι ότι οι Quo δεν ήθελαν αυτό το άλμπουμ να κυκλοφορήσει δεδομένου ότι είχαν κάνει ακόμα ένα το 1996, αλλά η δισκογραφική εταιρία ήθελε και άλλο με την ελπίδα να επαναληφθεί η επιτυχία του Don't Stop.

       Ωστόσο η τεράστια παγκόσμια τουρνέ βρήκε τους Status Quo τον Νοέμβριο στην Αυστραλία. Εκεί ο παλιός φίλος και συνεργάτης Roy Lynes (είχε απόχωρήσει το 1970) βρέθηκε πάνω στην σκηνή και έπαιξε ζωντανά με τους παλιούς του φίλους μερικά παλιά τραγούδια!

- 2001 -

       Το 2001 οι συναυλίες συνεχίζονται και τον Ιούλιο πάνω στην τουρνέ "Never Say Never" μαζί με τους Beach Boys κάνουν τέσσερις συναυλίες στο κάστρο του Ενδιβούργου, στο κάστρο του Γουοργουίκ, στο Λίβερπουλ και στο Hyde Park του Λονδίνου.

       Δυστυχώς ο Andy Bown δεν θα είναι μαζί τους το μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς. Η σύζυγός του είναι άρρωστη με καρκίνο και έτσι ο Andy θα απουσιάζει για ένα χρονικό διάστημα. Αντικαταστάτης του στα πλήκτρα θα είναι ο Paul Hirsch.

       Την ίδια χρονιά κάνουν την εμφάνισή τους δύο singles από το "Famous In The Last Century". Τον Μάιο το "Mony Mony" (#48) και τον Νοέμβριο το "Old Time Rock 'n' Roll" (#76).

       H βρετανική τουρνέ τον Δεκέμβριο ακυρώθηκε, καθώς ο Parfitt έπαθε τενοντίτιδα και o Rossi κρύωσε βαριά... όλες οι συναυλίες μεταφέρθηκαν για τον επόμενο μήνα.

- 2002 -

       ΟΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ: Ο Rossi μετά από 21 χρόνια ξανασυνεργάζεται με τον Bob Young. Αποτέλεσμα το "Heavy Traffic", ένα άλμπουμ αντάξιο της αξίας των Status Quo, για πολλούς ότι καλύτερο έιχε βγάλει το συγκρότημα από την εποχή του "Never Too Late"... ο παραγωγός Mike Paxman, έβαλε το συγκρότημα στο στούντιο να ηχογραφίσει live και το αποτέλεσμα είναι πραγματικά σπουδαίο.

       Επίσης από αυτόν το δίσκο και έπειτα ντράμμερ του συγκροτήματος θα είναι ο Matt Letley. Ένας εξαιρετικός μουσικός με πολύ εμπειρεία στο παρελθόν ως session και με ήχο αντάξιο και ισάξιο του John Coghlan!! Για πρώτη φορά ο ήχος των Quo στο στούντιο στα καλύτερά του μετά πό πολλά, πολλά χρόνια... Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι ο Matt γεννήθηκε το 1961, ενώ οι Spectres ξεκίνησαν το 1962...

       Τον Αύγουστο το "Jam Side Down" φθάνει στο #17 και τον Οκτώβριο το "All Stand Up" στο #51. Τα γυρίσματα για το κλιπ του Jam Side Down, γίνονται στο HMS Ark Royal, όπου υπάρχει και βιντεοσκοπημένη συναυλία που έδωσε το γκρουπ για το πλήρωμα.

- 2003 -

       Τον Νοέμβριο το συγκρότημα κυκλοφορεί το τρίτο covers album με τίτλο "Riffs". Η κυκλοφορία του ήταν αρχικά προγραμματισμένη για τον Νοέμβριο του 2002, αλλά η Universal κατά κάποιο τρόπο εκβίασε το συγκρότημα λέγοντάς του ότι εάν δεν ηχογραφήσουν ένα ακόμη άλμπουμ με διασκευές (δεδομένου ότι τα δύο προηγούμενα είχαν μεγάλη απήχηση), το Heavy Traffic δεν θα κυκλοφορήσει. Έτσι το πρόγραμμα έλεγε: Σεπτέμβρη το Heavy Traffic και Νοέμβρη το Riffs. Η απρόσμενη επιτυχία όμως του Heavy Traffic, ανάγκασε την εταιρεία να μεταθέσει την κυκλοφορία του Riffs για τον επόμενο Νοέμβριο. Το κοινό όμως δεν ήθελε άλλο covers album από τους Status Quo και το Riffs έφτασε μέχρι το #32. Έτσι η ιστορία με τα covers album επιτέλους έληξε για το συγκρότημα.

- 2004 -

       Ένα ακόμη Greatest Hits με τίτλο "XS All Areas" κυκλοφορεί και φτάνει ως το #16. Με τον ίδιο τίτλο έχουμε και την αυτοβιογραφία των Quo, όπως επίσης και δύο ακόμη hit singles. Το πολύ όμορφο "You'll Come 'round" έφτασε ως το #14 και το "Thinking Of You" στο #21.

- 2005 -

       Τον Σεπτέμβριο το συγκρότημα επιστρέφει με νέο δίσκο που τιτλοφορείται "The Party Ain't Over Yet". Ένα ακόμη ροκ άλμπουμ με θαυμάσιο ήχο και όμορφα τραγούδια που πάνε τον κλασσικό ήχο των Quo λίγο παραπέρα. Ο δίσκος αυτός θα φτάσει ως το #18, ενώ το ομότιτλο single έφτασε ως το #11.

       Ένα μήνα αργότερα κυκλοφορεί το single "All That Counts Is Love", φτάνει ως το #29 και με αυτό το single οι Quo μπαίνουν για δεύτερη φορά στο βιβλίο Γκίνες ως το συγκρότημα με τα περισσότερα hit singles στην ιστορία του Rock 'n' Roll (δεύτεροι έρχονται οι Stones).

       Τα προβλήματα υγείας όμως δεν σταματούν εδώ... τον Δεκέμβριο ο Parfitt κάνει εισαγωγή, με σκοπό τις εξετάσεις για καρκίνο στον λαιμό. Ευτυχώς η διάγνωση έδειξε απλά έναν όγκο, και μετά από μία μικρή διακοπή, ο Parfitt είναι πάλι κοντά μας "ντούρος". Την πρώτη του εμφάνιση μετά την εγχείρηση την έκανε τον Μάιο του επόμενου έτους στο N.E.C. η οποία μάλιστα κυκλοφόρησε με σε DVD με τίτλο "Just Doin' It".

- 2006 -

       Η συναυλία που μαγνητοσκοπήθηκε στο Ν.Ε.C. και κυκλοφόρησε σε DVD, ήταν η υπ. αριθ. 40 στον συγκεκριμένο χώρο. Μαζί με το DVD κυκλοφόρησε και ένα πολύ όμορφο βιβλίο σε πολύ μεγάλο μέγεθος με πολυτελείς σελίδες, σκληρό εξώφυλλο και πολύ ακυκλοφόρητο υλικό από φωτογραφίες. Η DeLuxe έκδοση του βιβλίου εκτός από πολλά και διάφορα μικρά εξτρά δωράκια είχε και ένα μουσικό cd με τίτλο "This & That" με πολλά ακυκλοφόρητα demo και που ήδη τώρα είναι σπάνιο και θεωρείται συλλεκτικό.

- 2007 -

       Τον Ιούλιο το συγκρότημα συμμετέχει στην συναυλία που γίνεται στην μνήμη της πριγκίπισσας Diana στο νεότευκτο Wembley.

       Τον Σεπτέμβρη κυκλοφορεί το νέο άλμπουμ στην δική τους πια εταιρεία με τίτλο "In Search Of The Fourth Chord". Τίτλος αυτοσαρκαστικός αφού πάντα όλοι έλεγαν - κοινό και δημοσιογράφοι - ότι η μουσική τους είναι μόνο τρία ακόρντα.. Στο εξώφυλλο  μάλιστα οι Rossi και Parfitt είναι σε σκίτσο αλά Indiana Jones ψάχνωντας το τέταρτο ακόρντο...

       Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι ο δίσκος κυκλοφόρησε και σε βυνίλιο. Όμορφη αίσθηση για τους fan του είδους. Ο δίσκος αυτός άφησε πολύ καλές εντυπώσεις και σκαρφάλωσε ως το #15.

       Το single όμως "Beginning Of The End", ένα δυναμικό ροκ κομμάτι δεν πήγε παραπάνω από το #48.

- 2008 -        

       Με αφορμή τα 40 χρόνια από το "Pictures Of Matchstick Men", η Universal κυκλοφορεί την συλλογή "Pictures - 40 Years Of Hits". Η "Earbook" έκδοση της συλλογής περιείχε ανατυπώσεις πινάκων που είχαν φτιάξει δημοφιλείς προσωπικότητες με θέμα τους Quo και είχαν δημοπρατηθεί για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Ανάμεσα στις προσωπικότητες που τίμησαν τους Quo ήταν οι Brian Wilson, Alice Cooper, Brian May, Roger Glover και πολλοί άλλοι ακόμα.

       Το γερμανικό techno συγκρότημα Scooter χρησιμοποιούσε στις συναυλίες του samplers από το Whatever You Want, ξεσηκώνοντας τους θαυμαστές του. Βλέποντας ότι αυτό έιχε μεγάλη απήχηση, έκαναν στους Status Quo πρόταση να το συμπεριλάβουν στο νέο τους single. Οι Quo αποδέχτηκαν την πρόταση και τον Δεκέμβριο κυκλοφόρησε το single (των Scooter βεβαίως) με τίτλο, Scooter vs. Status Quo - Jump That Rock (Whatever You Want). Οι  Quo εμφανίζοντα και στο βίντεο κλιπ.

       Τον ίδιο μήνα και για πρώτη φορά έχουμε ένα νέο Χριστουγεννιάτικο single (το 75ο single) από τους Status Quo. Ονομάζεται "It's Christmas Time" και έφτασε ως το #40. Η χαμηλή του θέση ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι το τραγούδι συμπεριλήφθηκε στην συλλογή "Pictures" που προηγήθηκε σε κυκλοφορία.

       Τον Δεκέμβρη επίσης οι Status Quo ψηφίστηκαν ως το πιο σκληρά εργαζόμενο συγκρότημα στην Αγγλία, αφού οι Quo έκαναν περισσότερες εμφανίσεις από πάρα πολλά συγκροτήματα. Καθόλου άσχημα αν αναλογιστούμε ότι κοντεύουν ή πάτησαν τα 60!

- 2009 -

       Μετά από μία μικρή παύση, και πάλι προς το καλοκαίρι οι Quo ξεκινούν τις υποχρεώσεις τους. Στις 28 Ιουνίου το συγκρότημα εμφανίζεται στο Glastonbury Festival. Εκεί είχαν την ευκαιρία να τους απολαύσουν πολλοί αφού το show μεταδόθηκε και από το BBC. Οι Blur που έπαιζαν στο κεντρικό stage με τους Status Quo εκείνη την μέρα έσπευσαν να πιάσουν θέση μπροστά μπροστά για να τους απολαύσουν.

       Τον Ιούλιο παίζουν ξανά στο Montreaux Jazz Festival. Στις 15 Αυγούστου το History Channel προβάλλει ένα ντοκιμαντέρ με θέμα τους Quo. Όλη την συναυλία αλλά και το ντοκιμαντέρ μπορούμε να το απολαύσουμε στην deluxe έκδοση του DVD που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο.

       Για δεύτερη φορά οι Status Quo ψηφίζονται ως η πιο εργατική μπάντα στην Μεγάλη Βρετανία. 27 συναυλίες σε μεγάλες αρένες ξεπερνώντας τους Take That, Coldplay και Kings of Leon!